Het is elk jaar weer een feest als de zomergroepen uit Rotterdam en Veenendaal naar Roemenië komen. Bijna drie maanden zomervakantie voor deze kinderen is erg lang en dan is het mooi dat er een maand tussen zit waarin jongeren uit Nederland met ze gaan sporten, dansen, toneelstukjes doen over Bijbelse onderwerpen praten, zingen, bidden, bootje varen op het meer met de mariniersclub (soort van scouting), meiden en jongensclubs, cupcakes maken en als laatste drie dagen op kamp met de jongerengroep uit Veenendaal. Dit maar met één doel: Gods liefde laten zien en over Hem vertellen. Voor het eerst gingen we met 24 kinderen van de leeftijd 8 tot 11 jaar op kamp. Alleen kinderen die bij ons op het studieprogramma van Laleaua zitten of een verleden hebben mochten mee. Met een begeleiding van 23 mensen hadden we dan ook een goede bezetting. Je zou kunnen zeggen één op één begeleiding. Maar waarom op kamp? Dat heeft namelijk velen voordelen. Je haalt deze kinderen drie dagen uit de straat waardoor ze even die ellende kunnen vergeten en om gewoon even kind te kunnen zijn. Op een rustige manier een spelletje kunnen doen, een kampvuur en watergevecht houden. Hoe jong wij als begeleiders ook waren. We waren net pappa’s en mamma’s op het kamp. Samen op bepaalde momenten van de dag aan tafel eten wat ook weer structuur biedt. ’s Avonds lekker onder begeleiding een douche nemen waarin sommige kinderen nog nooit onder hebben gestaan en daarna ook nog warm in bed gestopt worden. Het zijn de simpele dingen die van deze kinderen een geweldig kamp maken. Op het kamp hadden we natuurlijk ook een thema die we elke avond en ochtend met de kinderen bespraken. Het thema komt van het boek “Niemand is als jij” van Max Lucado. Misschien kent u het boek wel. In dit boek leert God jouw dat je bijzonder bent in wie je bent zonder enige voorwaarden. Het verhaal gaat over een land waarin mensen van hout elkaar sterren en stippen gaven. Zag je er mooi uit of blink je ergens uit, dan kreeg je een ster opgeplakt. Wanneer je beschadigd was of je deed iets verkeerds dan kreeg je een stip. Panchinello de hoofdpersoon in het verhaal kreeg altijd stippen omdat hij niets goeds deed en zichzelf ook als dom beschouwde. Op een dag leerde hij de houtsnijder Eli (God) kennen die hem vertelde dat de sterren en stippen Hem niets kon schelen en dat je niet moet kijken wat de andere mensen van jouw vinden. Het is belangrijk hoe Ik over jouw denk, want Ik heb jouw gemaakt en jij bent bijzonder. Door elke dag naar Eli toe te gaan leerde hij Eli kennen en gingen de stippen één voor één eraf. Wil jij ook Eli leren kennen was dan een vraag die aan de kinderen werd gesteld. Graag wilden ze Hem leren kennen en in kleine groepjes hebben we daar samen over doorgepraat en ook voor ze gebeden. De kinderen vonden het jammer dat ze al naar drie dagen weer naar huis moesten. Dat geeft al aan dat de kinderen het geweldig naar hen zin hadden.
Bram van Houwelingen
P.s. Voor filmpjes en foto’s over het kamp en andere activiteiten kunt u terug vinden op https://www.facebook.com/stichtinglaleaua
